Wśród zalet z pewnością wymienić należy funkcjonalność takiego mieszkania, możliwość „odseparowania” świata dorosłych od świata dzieci, gdyż bardzo często na górnym poziomie swoje królestwo otrzymują nastolatki (w pakiecie z odrobiną niezależności).
Nie trzeba jednak mieć dużej rodziny, by planować zakup dwóch poziomów. Wystarczy chęć posiadania większego mieszkania, namiastki domu jednorodzinnego w bloku (bez zbędnych napraw i obowiązków) oraz zdrowie do chodzenia po schodach. Na górze możemy urządzić strefę odpoczynku (sypialnię), na dole zaś strefę dzienną.
Deweloperom mieszkania dwupoziomowe sprzedają się bez najmniejszego problemu. Chętnych na dodatkowy metraż po nieco niższej cenie nie brakuje, a deweloper nie musi się martwić zagospodarowaniem poddasza w budynku.
Warto jednak pamiętać, że w przypadku mieszkań w prestiżowej lokalizacji cena może nie różnić się niczym od jednokondygnacyjnych lokali.
Plusy:
- metraż,
- możliwość stworzenia niebanalnej aranżacji, podziału mieszkania na strefy (dzienna/nocna; dla rodziców/dla dzieci),
- brak górnych sąsiadów (w przypadku mieszkań położonych na najwyższym piętrze), co przekłada się na ciszę i większy komfort mieszkańców,
- odpowiednik niewielkiego domu, jednak znacznie łatwiejszy w utrzymaniu (brak dodatkowych kosztów dotyczących napraw dachu czy też utrzymania ogrodu).
Minusy:
- wyższa cena za eksploatację (co wynika oczywiście z większego metrażu),
- codzienne, czasami wielokrotne pokonywanie schodów (choć niektórzy eksperci od spraw zdrowia twierdzą, że recepta na długowieczność to niskie temperatury i mierzenie się z wędrowaniem po domowych schodach),
- zbyt mały metraż w przypadku mieszkań z minionej epoki. Przy powierzchni oscylującej w granicach 80-90 metrów kwadratowych schody zabierają znaczną część lokalu, sprawiając, że mieszkanie staje się ciasne i mało funkcjonalne.
Warto jednak pamiętać, że w przypadku mieszkań w prestiżowej lokalizacji cena może nie różnić się niczym od jednokondygnacyjnych lokali.
Plusy:
- metraż,
- możliwość stworzenia niebanalnej aranżacji, podziału mieszkania na strefy (dzienna/nocna; dla rodziców/dla dzieci),
- brak górnych sąsiadów (w przypadku mieszkań położonych na najwyższym piętrze), co przekłada się na ciszę i większy komfort mieszkańców,
- odpowiednik niewielkiego domu, jednak znacznie łatwiejszy w utrzymaniu (brak dodatkowych kosztów dotyczących napraw dachu czy też utrzymania ogrodu).
Minusy:
- wyższa cena za eksploatację (co wynika oczywiście z większego metrażu),
- codzienne, czasami wielokrotne pokonywanie schodów (choć niektórzy eksperci od spraw zdrowia twierdzą, że recepta na długowieczność to niskie temperatury i mierzenie się z wędrowaniem po domowych schodach),
- zbyt mały metraż w przypadku mieszkań z minionej epoki. Przy powierzchni oscylującej w granicach 80-90 metrów kwadratowych schody zabierają znaczną część lokalu, sprawiając, że mieszkanie staje się ciasne i mało funkcjonalne.