Co to jest świadectwo charakterystyki energetycznej?
Świadectwo charakterystyki energetycznej to dokument, który określa charakterystykę energetyczną budynku lub lokalu mieszkalnego. Jest on obowiązkowy przy sprzedaży, wynajmie lub dzierżawie nieruchomości. Świadectwo zawiera informacje na temat zużycia energii przez budynek oraz wskazówki dotyczące możliwych działań zmierzających do poprawy jego efektywności energetycznej. W Polsce świadectwo energetyczne jest obowiązkowe od 2009 roku i musi być sporządzone przez wykwalifikowanego audytora energetycznego lub inżyniera budownictwa.
Kogo dotyczy obowiązek przedstawienia świadectwa?
• właściciela
• osoby, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu
• osoby, której przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego
• zarządcy budynku lub części budynku
Na czym polega obowiązek?
Świadectwo charakterystyki energetycznej musi zostać sporządzone, gdy budynek lub część budynku (np. lokal mieszkalny lub użytkowy) będzie sprzedawany lub wynajmowany.
Świadectwo należy sporządzić dla budynku, jeśli przedmiotem umowy sprzedaży lub najmu będzie budynek, natomiast w sytuacji, gdy przedmiotem umowy sprzedaży lub najmu będzie lokal, świadectwo musi być sporządzone dla lokalu – musi o to zadbać właściciel lokalu lub osoba, której przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu.
Fakt przekazania przez sprzedającego dokumentu będzie musiał być odnotowany w akcie notarialnym sprzedaży.
Obowiązek posiadania świadectwa charakterystyki energetycznej na potrzeby zbycia lub wynajmu dotyczy wszystkich budynków, również tych wybudowanych przed 2009 rokiem i domów jednorodzinnych.
W przypadku nowych budynków i lokali świadectwo jest konieczne – bez tego dokumentu nie zostanie wydane pozwolenie na użytkowanie ani nie będzie możliwości zgłoszenia zakończenia budowy.
Świadectwo charakterystyki energetycznej nie jest wymagane, kiedy wykorzystujemy istniejący budynek (lub lokal) na własny użytek, tj. nie zamierzamy go sprzedawać lub wynajmować.
Wyłączenia
Sporządzenia świadectwa na potrzeby transakcji zbycia / wynajmu budynku lub lokalu nie dotyczą budynku:
1) podlegającego ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;
2) używanego jako miejsce kultu i do działalności religijnej;
3) przemysłowego oraz gospodarczego niewyposażonych w instalacje zużywające energię, z wyłączeniem instalacji oświetlenia wbudowanego;
4) mieszkalnego, przeznaczonego do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku:
5) wolnostojącego o powierzchni użytkowej poniżej 50 m2;
6) gospodarstw rolnych o wskaźniku EP określającym roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną nie wyższym niż 50 kWh/(m2·rok).
Jak uzyskać świadectwo energetyczne?
Jeśli osoba zobowiązana do posiadania świadectwa energetycznego nie posiada go (lub posiada nieaktualne), należy zlecić wykonanie takiego dokumentu osobie z odpowiednimi uprawnieniami.
Aby uzyskać świadectwo energetyczne, należy skontaktować się z uprawnionym do tego certyfikatorem energetycznym.
Certyfikator energetyczny jest specjalistą, który posiada uprawnienia i wiedzę potrzebną do dokonywania oceny energetycznej budynków oraz wystawiania świadectw energetycznych. Listę certyfikatorów energetycznych można znaleźć na stronie internetowej Ministerstwa Klimatu i Środowiska.
Aby dokonać oceny energetycznej budynku, certyfikator musi dokładnie zbadać budynek i jego instalacje. Następnie wykonuje się odpowiednie obliczenia, które uwzględniają parametry techniczne budynku, takie jak izolacja, wentylacja, ogrzewanie, oświetlenie oraz charakterystyka energetyczna materiałów budowlanych.
W wyniku przeprowadzonej analizy certyfikator wystawia świadectwo energetyczne, które zawiera informacje o zużyciu energii przez budynek oraz zawiera zalecenia dotyczące sposobów poprawy efektywności energetycznej budynku.
Warto zwrócić uwagę czy osoba, która ogłasza się jako certyfikator energetyczny, rzeczywiście posiada niezbędne uprawnienia i nie jest oszustem. Świadectwo charakterystyki energetycznej może sporządzić jedynie osoba wpisana do właściwego wykazu prowadzonego przez ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa.
Świadectwo może być wystawione w formie papierowej lub elektronicznej.
Przepisy ustawy dopuszczają możliwość wystąpienia do właściciela lub zarządcy budynku o nieodpłatne udostępnienie kopii świadectwa charakterystyki energetycznej (jeśli zostało sporządzone) lub dokumentacji technicznej budynku, co może posłużyć do przygotowania dokumentu dla danego lokalu. Właściciel lub zarządca budynku jest zobowiązany do przekazania tych dokumentów w terminie nie dłuższym niż 14 dni.
Najważniejsze zasady, które wprowadza nowelizacja
• Nabywca albo najemca nie będą mogli jak do tej pory zrzec się prawa do otrzymania odpowiednio świadectwa charakterystyki energetycznej, jego kopii albo wydruku.
• Notariusz będzie miał obowiązek odnotowania w akcie notarialnym przekazania nabywcy świadectwa charakterystyki energetycznej. W przypadku nieprzekazania nabywcy świadectwa charakterystyki energetycznej notariusz pouczy podmiot obowiązany do jego przekazania o karze grzywny za niewykonanie tego obowiązku.
• W sytuacji, gdy mamy świadectwo energetyczne starsze niż 10 lat albo gdy budynek został poddany modernizacji do transakcji zbycia / wynajmu musimy przygotować nowe świadectwo energetyczne.
Sankcje za niedopełnienie obowiązku
• Za niewykonanie obowiązku przekazania świadectwa nabywcy lub kopii/wydruku świadectwa najemcy grozi kara grzywny na zasadach wynikających z kodeksu wykroczeń – tj. w wysokości do 5.000 zł
• Tej samej karze podlega, kto nie dopełnia powyższego obowiązku działając w imieniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej (np. pełnomocnik, reprezentant).
Informacja w ogłoszeniu/reklamie:
W reklamie i ogłoszeniu dotyczących zbycia (nie tylko sprzedaży) lub najmu budynku lub jego części należy podać następujące informacje:
• wskaźniki rocznego zapotrzebowania na energię użytkową, energię końcową i nieodnawialną energię pierwotną,
• udział odnawialnych źródeł energii w rocznym zapotrzebowaniu na energię końcową,
• jednostkową wielkość emisji CO2.
Magdalena Pawlak, Radca Prawny